ក្នុងនាមជាអ្នកញៀនកាបូបម្នាក់សម្រាប់មុខម្ហូបអ្នករចនាម៉ូដឆាប់ជាងបុគ្គលណាម្នាក់នៅក្នុងរង្វង់ខាងក្នុងរបស់ខ្ញុំខ្ញុំតែងតែងឿងឆ្ងល់អំពីរបៀបដែលប្តីរបស់ខ្ញុំដែលគាំទ្រខ្ញុំក្នុងទម្លាប់ទិញទំនិញរបស់ខ្ញុំ។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំបានស្រឡាញ់កាបូបពិចារណាថាវិទ្យាល័យការគិតមមៃបានរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំង (និងកាន់តែខ្លាំងឡើង) ដោយពិចារណាពិចារណាថាប្តីខ្ញុំនិងខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមតាំងចិត្តនៅឆ្នាំ 2012 ។ យើងបានជួបគ្នាកាលពី 8 ឆ្នាំមុនតាមបែបបុរាណមួយនៅឯបារបូស្តុនបន្ទាប់ពីគាត់បានធ្វើការសន្ទនាសួរខ្ញុំថាតើខ្ញុំបានដឹងពីអ្វីដែលទើបតែបានកើតឡើងនៅក្នុងទូរទស្សន៍បាល់ទាត់មិនមែនជាការប្រកួតរបស់ខ្ញុំទេ) ។ ខ្ញុំបានផ្លាស់ទៅបូស្តុនបីសប្តាហ៍មុនពេលជួបគាត់ហើយយើងបានវាយវាឱ្យឆ្ងាយ។ តាមពិតខ្ញុំបានផ្ញើសារមកបងប្អូនជីដូនមួយរបស់ខ្ញុំថាខ្ញុំបានជួបបុរសដែលខ្ញុំនឹងរៀបការនៅពេលខ្ញុំត្រលប់មកផ្ទះវិញនៅយប់ក្រោយមក។ យើងបានជួបប្រទះបញ្ហាខាងដឹកនាំសាស្ត្រប្តីរបស់ខ្ញុំគឺអៀរឡង់ហើយបានតែនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកនៅទីក្រុងមួយសប្តាហ៍មុនពេលដែលគាត់នឹងត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។ យើងបានចំណាយពេលច្រើនជាមួយគ្នាតាមដែលអាចធ្វើទៅបានក្នុងសប្តាហ៍នេះហើយ 6 សប្តាហ៍ក្រោយមកខ្ញុំបានហោះទៅកាន់អៀរឡង់ទៅលេងគាត់។ ពួកគេនិយាយថាអ្វីដែលនៅសល់គឺជាប្រវត្តិសាស្ត្រដូច្នេះពួកគេនិយាយថា។ កាបូបដៃគឺជាចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្ញុំដែលមិនអាចប្រកែកបានដូច្នេះប្តីរបស់ខ្ញុំបានដឹងពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំពីការចាប់ផ្តើមនៃទំនាក់ទំនងរបស់យើង។ នៅពេលនោះខ្ញុំមានអាយុ 24 ...